Golpe de Estado en Tailandia en 2006

O golpe de estado en Tailandia en 2006 tivo lugar o 19 de setembro,^[1] e foi levado a termo por un grupo de militares pertencentes a forzas especiais integradas no Real Exército Tailandés durante a ausencia do Primeiro ministro, Thaksin Shinawatra, e logo dunha lenta crise larvada desde xaneiro polas operacións financeiras persoais de Thaksin. O golpe de estado produciuse un mes antes da convocatoria de eleccións xerais que estaba prevista para o día 15 de outubro. A xunta militar suspendeu a Constitución, disolveu o Parlamento e o Tribunal Constitucional e decretou a lei marcial.

Os golpistas declararon a súa lealdade ao rei Bhumibol Adulyadej e a creación dun "Consello Administrativo para a Reforma" que asumiu os poderes executivos e lexislativos e que foi recoñecido oficialmente como «goberno provisional» polo Rei o 22 de setembro. Entre as demais medidas adoptadas polas autoridades militares encontrábase a creación dunha Comisión Anticorrupción dirixida polo Presidente do Tribunal Supremo de Tailandia, que investigaría as operacións económicas e financeiras do gabinete deposto e dos seus familiares, con capacidade para formular acusacións e requisar bens. Detivéronse varios ministros que ficaron no país, así como dirixentes do partido do Primeiro Ministro, Thai Rak Thai.

A comunidade internacional reaccionou condenando o golpe de estado de maneira case xeral, aínda que con distintos matices. Estados Unidos, a Unión Europea e Rusia mostráronse contrarios e solicitaron un inmediato restablecemento da legalidade e regreso á democracia; China manifestou que, conforme á súa política de non inxerencia, non se pronunciaba sobre a situación; as Nacións Unidas, a través do seu Secretario Xeral, Kofi Annan, pediron o retorno á normalidade democrática.

A Bolsa de Nova York e outras da zona asiática reaccionaron con baixas xeneralizadas no primeiro día do golpe de estado, aínda que estas estabilizaron no transcurso da semana seguinte. O Fondo Monetario Internacional e o Banco Mundial amosaron a súa preocupación, mais descartaron un impacto notábel sobre a economía da zona.

As organizacións de dereitos humanos como Human Rights Watch, a Comisión Asiática de Dereitos Humanos e Amnistía Internacional, criticaron con dureza o golpe e a consecuente limitación de dereitos fundamentais como a liberdade de prensa e a liberdade de expresión.

No ámbito interno, os resultados das enquisas elaboradas os días inmediatamente posteriores á asonada, daban un masivo apoio da poboación á mesma, aínda que tamén se produciron manifestacións, limitadas máis ben á capital, Bangkok. Activistas procedentes de distintas universidades contrarios ao golpe, pero tamén ao propio Thaksin, opuxéronse á sublevación e aos recortes das liberdades públicas. A economía tailandesa viuse afectada por un descenso continuado da bolsa de valores de Bangkok desde o día 21 de setembro e a depreciación da moeda, o baht, se ben os analistas destacaron que a situación só mantería efectos negativos no cuarto trimestre do ano 2006, esperándose tamén que fose menor que nas anteriores crises políticas do país. Todas as previsións apuntaban cara a unha recuperación no 2007.

O 1 de outubro aprobouse unha Constitución provisional que foi asinada e ratificada polo Rei e nomeouse Primeiro Ministro interino ao xeneral retirado, Surayud Chulanont, quen dirixiu o goberno provisional.

1. ↑ (en castelán) Intento de golpe de Estado en Tailandia en BBC Mundo. Consultado o 13 de setembro de 2011.